Samochód jako przedłużenie domu? Poznaj Renault Symbioz

To, że auto ma wiele wspólnego z designem, wie każdy. W końcu kto nie zna spłaszczonego kształtu Bentley’a, charakterystycznej czerwieni Ferrari czy przysadzistej sylwetki Range Rover’a. Branża motoryzacyjna coraz częściej aktywnie włącza się w świat designu, i to nie tylko w inicjatywy bezpośrednio związanych z kształtem najnowszego modelu samochodu. Niedawno zaprezentowaliśmy laureatów konkursu Mazda Design Award 2017 oraz Mazda Design 2017/2037, których prace można było oglądać na tegorocznym Łódź Design Festival. Teraz przedstawiamy najnowszy concept car Renault, o którym sporo mówiło się na targach Warsaw Home, a także przybliżamy polski wątek w jego powstaniu w rozmowie z Aleksandrą Gacą.

Bogaty harmonogram wydarzeń towarzyszących Warsaw Home 2017 rozpoczął się 6 października od wręczenia nagród w konkursie „Renault. Passion for Design & Innovation”. Prace laureatów można było oglądać przez cały czas trwania targów, a Renault Polska było oficjalnym partnerem Warsaw Home. Tego samego dnia miał miejsce panel „Trendy w projektowaniu na najbliższą dekadę” z udziałem Antoine Genin, dyrektora Designu Wewnętrznego Grupy Renault, oraz grona polskich ekspertów.

Antoine Genin z laureatem konkursu Renault. Passion for Innovation Jakubem Fochtmanem.

Uczestnicy panelu „Trendy w projektowaniu na najbliższą dekadę”.

Podczas spotkania skupiono się na koncepcie Renault Symbioz – auta przyszłości, które nieużywane do jazdy staje się częścią domu. Po zaparkowaniu wewnątrz, Renault Symbioz przeistacza się w dodatkowe pomieszczenie, powiększając tym samym powierzchnię mieszkalną domu. Uczestnicy panelu zwrócili uwagę na innowacyjne rozwiązania, które zrywają z dotychczasowymi standardami w dziedzinie motoryzacji. Według Roberta Koniecznego, właściciela biura architektonicznego KWK Promes i eksperta Fundacji Miesa van der Rohe, ten koncept ma szansę odnieść sukces w przyszłości. Zaparkowany w domu samochód przestaje być izolowany od użytkownika, a wjeżdżanie i wyjeżdżanie staje się przyjemnym doświadczeniem. Antoine Genin dodał, że w jego opinii samochód nadal będzie służył przede wszystkim do transportu, a zadaniem projektantów jest uczynienie jazdy jeszcze bardziej komfortową. Krystian Kowalski, założyciel pracowni projektowej Krystian Kowalski Industrial Design, określił ‘przyjemność’ jako słowo-klucz dla projektu Renault Symbioz, w związku z wzrastającą potrzebą komfortu wśród konsumentów. Krystyna Łuczak-Surówka, historyk i krytyk designu, zwróciła uwagę na unikatowość zastosowanych we wnętrzu tkanin.
Ich twórczynią jest mieszkająca w Holandii projektantka tkanin trójwymiarowych Aleksandra Gaca. O cechy, które sprawiły, że to właśnie jej tkaniny w ocenie Renault najlepiej oddają domowy charakter konceptu zapytaliśmy autorkę.

Renault Symbioz – fuzja przestrzeni mieszkalnej i samochodu

Tkaniny Aleksandry Gacy we wnętrzu Renault Symbioz.

Wnętrze Renault Symbioz z widokiem na wnętrze domu.

Rozmowa HomeSquare z Aleksandrą Gacą, twórczynią tkanin do Renault Symbioz

HomeSquare: Jakie cechy musiała posiadać tkanina wybrana do wnętrza Renault Symbioz?

Aleksandra Gaca: W koncepcie Symbioz samochód jest przedłużeniem domu, miejscem przytulnym i przyjemnym. To stało się również punktem wyjściowym do wyboru tkaniny. Z drugiej strony, Renault zależało na pokazaniu tkaniny przyszłości, która nie kojarzy się ze standardowymi tkaninami obiciowymi. Na początku zespół projektantów wybrał dwa wzory, Bloko i Rhombus. Moim zadaniem było stworzenie nowych wersji, w innych rozmiarach i kolorystyce, oraz dopracowanie jakości. W tkaninie połączyłam miękkie i mocne przędze, by zwiększyć wytrzymałość, ale i zachować przyjemną w dotyku strukturę. Dopasowałam konstrukcję tak, aby tkanina była bardziej wypukła i nie zmieniała formy w trakcie użytkowania. Z dwóch wzorów ostatecznie Renault wybrało Bloko w dwóch odcieniach szarości, które swym charakterem bardziej pasowało do wnętrza samochodu. Tkanina została zastosowana na fotelach samochodowych, jak i na kanapie we wnętrzu domu. W tej samej kolorystyce zaprojektowałam również płaską tkaninę na obicia drzwi i innych fragmentów siedzisk, jak boki i tył.

Aleksandra Gaca

HS: Rozmawiamy o prototypie, a może w przyszłości będzie to standardowa tapicerka samochodu?

A.G.: W przyszłości na pewno będzie więcej tkanin 3D, które oprócz walorów estetycznych mogą przez swą wypukłość dostarczyć pewien komfort. Może nie w takiej jakości, gdyż tkaniny te są o wiele droższe od tkanin płaskich ze względu na to, że zawierają dużo materiału i zrobione są z wysokiej jakości surowców. Nie wątpię jednak, że design inspiruje producentów, by iść w tym kierunku.

Tkaniny Aleksandry Gacy we wnętrzu Renault Symbioz.

HS: Na tegorocznej edycji Warsaw Home, na której miała miejsce prezentacja konceptu Renault Symbioz z udziałem Dyrektora Designu Wewnętrznego, Antoine Genin, padło stwierdzenie, że słowem-kluczem dla powstania projektu była przyjemność. Czy jest to także ważna cecha dla tkanin?

A.G.: Odkąd pamiętam tkaniny były dla mnie wyjątkowe. Zawsze i wszędzie musiałam ich dotknąć, poczuć ich delikatność, strukturę, odróżnić pod względem taktylności. Tkaniny wpływają na nasze zmysły i emocje; tkaniną możemy się otulić, oferuje nam ona komfort i poczucie bezpieczeństwa. Tkaniny są z nami wszędzie i od zawsze, choć może nawet się nad tym nie zastanawiamy. Dla mnie w projektowaniu tkanin ważne jest, by pozytywnie oddziaływały na nasze emocje, intrygowały swoją strukturą, formą czy zastosowanym surowcem. Na przykład pracując nad Slumber (ang. „drzemać”) wybrałam wełnę i moher, by stworzyć tkaninę, w której można się zanurzyć, poczuć jej miękką strukturę. Z kolei w kolekcji Architextiles zastosowałam inną przędze i splot, przez co powierzchnia stała się gładka i wydawała się niedostępna. Pomimo tego tkanina intrygowała swoją formą i była przyjemna w dotyku.

Tkaniny Aleksandry Gacy we wnętrzu Renault Symbioz.

HS: Jeden z panelistów zauważył, że być może obserwujemy odejście od luksusowej tapicerki skórzanej, której boimy się pobrudzić.

A.G.: Trudno mi powiedzieć, jak dokładnie wygląda to w przemyśle samochodowym. Wiem jednak, że tkanina w samochodzie musi spełniać wiele parametrów. Być może więc głównym powodem odejścia od skóry jest to, że na rynku jest coraz więcej atrakcyjnych materiałów, bardziej wytrzymałych, tańszych, łatwiejszych w utrzymaniu czystości. Mogą być to materiały skóropodobne, dzianiny lub tkaniny tkane w przędzach poliestrowych, które mają wysoki test Martindale. Takie tkaniny są niepalne, odporne na ścieranie i często też wodoodporne i niewchłaniające brudu, a co za tym idzie praktyczne, długotrwałe i na dodatek tańsze. Poza tym porównując skórę do tkaniny skóropodobnej, takiej jak alkantara, bardzo popularnej w przemyśle samochodowym, skóra jest śliska i mniej wygodna w użyciu.